نوشته های مشابه
سکوت، خواب یا گفتن، انتخاب کنیم
منصور شیخی
مسولیت شهروندی یعنی دیدن، شنیدن و ورود کردن بر تمامی اموراتی که به شعور اجتماعی ربط دارد.
ما در برابر ساده ترین اتفاقات که موجب اختلال در نظام روحی و اقتصادی و امنیت اجتماعی روز در شهر می شود به نحوی دخالت می کنیم و خود را در رفع کردن این نقاط، مسول می دانیم اما هوشیاری و عمل در لحظه اگر گزینشی باشد این مسولیت را از حالت اجتماعی به انتخابی نگرشی یا منافعی شخصی خواهد کشاند.
چه زمانی چشمها را بر روی اتفاقاتی که به نام قصور، خطا، اهمال، جرم و فساد از آنها نام برده می شود می بندیم.
۱- در این اتفاق یکی از دوستان یا نزدیکان یا کسانی که به آنها مدیونیم شریک یا عامل باشند.
۲- خود ما شریک یا عامل یک اتفاق باشیم.
۳- از عاملان یا شرکای یک اتفاق ترسی واقعی داشته باشیم که مبادا دچار حمله و واکنش خطرناک مافیای یک اتفاق قرار بگیریم. سکوت، خواب یا گفتن،انتخاب کنیم
۴- به طور کلی همه اتفاقات را به سیستمی مرکزی ربط می دهیم که تمام قدرت یک حکومت در دست آنهاست و دخالت ما هم یا هیچ تاثیری نخواهد داشت یا دچار راهروهای امنیتی خواهد شد.
۵- کلا به نسبت تمامی اتفاقات اصطلاحا بی خیال هستم یعنی دنیا را آب ببرد ما را خواب می برد.
تکلیف مورد پنجم مشخص است و خدا این خواب آرام را از گروه پنجم نگیرد.
اما گروه اول، سوم و چهارم
در این سه گروه ما نه از مرگ و نه از زندگی خود لذت نخواهیم برد چون مرده و زنده ما توفیری در احوال این دنیا نخواهد داشت و فرزندان ما هم قطع به یقین زمانی که به بلوغی اجتماعی برسند، از ما خواهند پرسید؛ پدر یا مادر من شما چرا در قبال فسادی که امروز زندگی یک نسل از جمله من را تحت تاثیر قرار داده است سکوت کردید؟
و اما یک خبر بد،تمامی توجیهات و توضیحات ما برای این نسل، بادی خواهد بود که پر گنجشکی را هم جابجا نخواهد کرد و نسل هوشمند ما اگر و اگر و اگر بسیار مترحّم باشند تنها با نیش خندی ما را به حال خودمان رها خواهند کرد. سکوت، خواب یا گفتن،انتخاب کنیم
مسولیت مدنی تنها به آسفالت و دست انداز و کوچه های پر از گِل و لای و طرح ترافیک و کرونا و خطکشی خیابان و برنامه شاد و اداره آب و تیر برق چراغ سر کوچه و نهایتا در مقیاسی بزرگ به انتخابات ختم نمی شود، مسولیت مدنی یعنی ریشه کنی فاسدانِ هم لباس و هم زبان و همنشینی که اموال عمومی و حقوق فرزندان ما را چپاول می کنند و با قهقهه و بر شانه زدن بی خبران و گاها با مانور قدرت و ابزارهای انسانی یا دست گذاشتن روی نقطه احساسات مردمی و راه انداختن کارنوالهای خیرات و صدقه و آزادی زندانیان بی بضاعت و رضایت گرفتن از شُکاتی که عزیزترین های زندگیشان را با ضربات چاقوی کسی از دست داده اند، تفکر ما را در قبال تقسیم اموال عمومی و حفاظت از سرمایه های آیندگان اخته می کنند.
هرچند گاها از روشهای داعشی مانند سپر انسانی هم استفاده می کنند و افراد ضعیف را بزرگنمایی کرده و آنها را اصطلاحا گوشت دَمِ توپ و تانک می کنند. سکوت، خواب یا گفتن،انتخاب کنیم
تکلیفمان را روشن کنیم، می خواهیم در برابر فرزندانمان سر شرم را به سینه بچسبانیم یا منشاء اثر باشیم و به قهرمانانی بی ادعا برای آن ها تبدیل شویم؟
هرکس به شعور مردمان این سرزمین توهین کند با قلم رسوایش خواهیم کرد.
- تاکسیهای اینترنتی،ناجیان حمل و نقل درون و برون شهری - اسفند ۲۵, ۱۴۰۲
- گاو شیرده، گوسفندان شیربرنجده . . . - اسفند ۱۲, ۱۴۰۲
- حجاببانها، درد یا درمان؟!چرا کسی آنها را گردن نمیگیرد - آذر ۷, ۱۴۰۲
