نیشتمان قلم پایگاه خبری تحلیلی مردمی

مافیای شهر… صفحه سوم سقز، ۱۴۳۲/۳/۲۰ مافیای شهر… حرف‌های دکتر خورشیدی توی سرش عین عقربه‌های …

پارک‌ها و فضای سبز شهری محل مناسبی برای آسایش و آرامش روحی شهروندان است، تمهید و فراهم نمودن امنیت پارک‌ها و فضایی سرشار از آرامش و آسایش و فرهنگ سازی و حفظ و نگهداری امکانات موجود در پارک‌ها از اهم وظایف خدمات شهری و فضای سبز شهرداری‌هاست، مستلزم ایجاد این فضا، مدیریتی مقتدر و مجرب می‌طلبد که شوربختانه این نوع مدیریت به ویژه در پارک‌های شهر احساس نمی‌شود.

با نهایی شدن لیست داوطلبان مجلس شهری توسط هیئت نظارت استان و هیئت مرکزی، ( که ظاهرا ریشخند بزرگی به تصمیمات هیئت نظارت شهری بود ) انتخابات شورای شهر برای داوطلبان وارد مرحله تازه ای از رقابت شده است .

پیشگفتار: با توجه به فرارسیدن ایام انتخابات ریاست جمهوری و شورای اسلامی شهر و روستاها به صورت همزمان و مشهود بودن عملکرد غیر قابل دفاع و ویرانگر ادوار گذشته شورای اسلامی شهر سقز علی الخصوص شورای پنجم که تنی چند از اعضایش به اتهام فساد یا در بازداشت هستند و یا با قید وثیقه آزاد شده‌اند این سوال میتواند ذهن مردم را به خود درگیر کند که رویکرد شورای ششم نسبت به اوضاع مدیریت شهری چگونه خواهد بود و آیا میتوان به چنین شورایی در چهار سال آینده اعتماد کرد؟؟؟

به پشت دستش نگاهی کرد و بی اختیار انگشتش را روی جای زخمش می کشید، زخمی که سمانه در آخرین لحظه‌های تلاشش برای زنده ماندن روی دست دکتر شکوفه با ناخن‌هایش چنگ زده بود، "دکتر خورشیدی" تنها کسی بود که متوجه شده بود جای این زخم، جای چنگ‌های ناخن است.

🟡 مافیای شهر . . . استان سقز سال ۱۴۳۲ 🔸️از پشت عینک به استکان …

‍ برای برون‌رفت از بحران انتخابات یا انتصابات یا رفراندمنگرشی بر دیدگاههای متضاد موجود در …

در جریان پرونده قطور اتحادیه‌های اتاق اصناف سقز، روئسای دو اتحادیه دیگر به نام‌های ( م _ ک ) و ( ر _ ف

چند ماه پیش طی اعتراض و شکوایه از طرف شهروندان و طلا فروشان شهرهای اطراف سقز مبنی بر ناخالصی عیار در قطعاتی از طلاهای تعدادی از طلافروشان سقزی، دستگاه

گاهی به سختی دلم میگیرد از این بازار آشفته‌ی هنر که هردچه بر او ایام میگذرد گویی از بار محتوایی آن کاسته می‌شود اشعار دیگران غوغا و شورانگیزی رادر پیراهن خود ندارد و جیب های واژه هایش تهی از احساس و عاطفه است و این دردی است که میانه جانم را می آزارد، دمی میخواهم بر ماشین زمان نشسته و در رویای خویش به چند دهه عقب تر روم به روزگاری که عشق سنگ بنای هر هنر و کاری بود روزگاری که حنجره ها بوی پول نداشته و هر آنچه برون می تراوید عشق بود و ماندگاری روزگاری که بزرگان در کوچه های بیدلی قدم زده و پای دیواری خوانان آن روزگار از مروت و مردانگی از گذشت و صبوری روایت میکردنند ما را چه شد که اینک اینچنین در کلاف بی مهری دست و پا بسته ره گم کرده ایم چرا این ایام سروده ها و اواز ها رگ خوبیهایمان را نمی لرزاند چرا شاعران قافیه هایشان بوی نا گرفته واز در و دیوار سروده هایشان مصیبت آوار میشود چرا حنجره ها چون عصای موسی اعجاز در احساس ندارند و چرا چونان باد می آیند و چونان باد نیز در خاکستر نسیان مدفون میشوند دراین عصر که چند دهک از نبود بزرگان موسیقی میگذرد گویی عشق و نوا را با خود به دیار ابدیت برده اند.