بفرمایید کاندید بشید، یا میارید یا نمیارید

بفرمایید کاندید بشید، یا میارید یا نمیارید

بفرمایید کاندید بشید، یا میارید یا نمیارید

اشک هایی که امروز می ریزیم نتیجه عرقهایی ست که دیروز نریخته ایم
“هیتلر”

تنها روزهایست که می توان به جرات گفت هر سه چهار نفر که مقداری طبع سیاسی یا جوّ اجتماعی داشته باشند، تا به همدیگر می رسند دست تعارف به سمت شرکت کردن در کاندیداتوری انتخابات شورا را به پشت هم می زنند، انگار دورهمی شب جمعه است و تعارف دمخوانی آواز را به هم می زنند.

سوال؛ آیا هر کسی می تواند نامزد انتخابات شورا شود؟
جواب؛ سوال اشتباه است
سوال؛ چگونه این پرسش را مطرح کنم
جواب؛ دموکراسی را یاد بگیر

چقدر آموزش ها و آگاهی ما به نسبت ساختارهای سیاسیمان در سرازیری قرار دارد که سرعت راه رفتن هایمان دست خودمان نیست و در حال دویدن و زیر پا گذاشتن و رد شدن از الف و ب دموکراسی هستیم. بفرمایید کاندید بشید، یا میارید یا نمیارید

اینکه ما شیوه های زندگی کردن با ساز و کار یک فرایند سیاسی را نمی دانیم آسیبی جدا از جسارت های ما برای مشارکت در بالا و پایین کردن های نُت سیاست است که هم سازش را از کوک خارج می کند و هم آهنگی بی معنا را تقدیم حضار محترم اجتماع می کند چون با شنیدنش حالت تهوع می گیرند و هرکجا صدایی از نوای موسیقی سیاست را بشنوند گوش هایشان را بی اختیار می گیرند.
تا بحال با خود فکر کرده ایم که چرا حتی با شوخی هم بعد از انتخابات شورا نمی توانیم برای انتخابات ریاست جمهوری به همدیگر تعارف نامزد شدن را بزنیم، ببینید حتی با خواندن این جمله لبها را به معنی بی معنی بودن این تعارف پایین کشیدیم، چرا؟ چون تعریف های ما از کسوت های انتخاباتی قد و قواره دارد مثلا قواره ریاست جمهوری چیزی بزرگتر از نمایندگی مجلس است و نمایندگی مجلس سایزی بزرگتر از شورای شهر و جالب اینجاست با کمی دقت و مرور و پردازش یک شخصیت شورایی، به این درک خواهیم رسید که عضو شورای شهر شدن باید عین الگوی یک شهروند نمونه باشد که مدام جلوی چشم شهروندان دیگر رفتارهای شهروندی را به عنوان الگوی برتر در حال اجرا کردن است.

نماینده مردم زاده نمی شود، باید ساخته شود

عضو شورای شهر، شهر نشینی است که گرد شهر گردیده و به گود زورخانه شهر رسیده، با این تفاوت که یا زمین زورخانه را بوسیده و وارد گود شده یا وقتی که از گود خارج می شود تازه یاد بوسیدن خاک زورخانه می شود و اینجاست که احترام برای ارزش ها چیزی قبل از ورود به آن هاست.

آموزش سیاست شهری به شهروند

آیا می شد این امکان را در فرایندی آموزشی، همگانی در جامعه گنجاند که شهروندان با زبان ساده سیاست و مشارکت در آن آشنا و پیش از ورود به پروسه هر انتخابی، نقش شرکت کننده ها چه به عنوان رای دهنده و هم به عنوان رای گیرندگان یا نامزدها مشخص شود و زمانی که فصل انتخابات از راه می رسد هرکس جای خود را در این چهارچوب بداند و تصویر افرادی که باید به اتاق مشورت و تکلیف شهر بروند اتوماتیک وار در اذهان عمومی نقش ببندد.

اگر ندانی به کجا می روی به جایی نخواهی رسید
“مارک فیشر”

سوال؛ کسانی که قبلا عضوی از انتخاب مردم بوده اند، دوباره می توانند وارد لیست شوند.
جواب؛ اوضاع شهر را ببین، راضی هستی؟

انتخاب ما خود ماست، خود ما را خوب انتخاب کنیم،
خوب انتخاب کردن چیست؟
اگر نمی دانی چیست انتخاب نکن که خودی انتخاب نشود که تو او را نمی شناسی

منصور شیخی

همچنین ببینید

بۆ؛ ف . ی . . .

بۆ؛ ف . ی . . .

بۆ؛ ف . ی . . . ✍️ . . . فەرەیدوون محەممەدزادە عارف وتی: …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *