نوشته های مشابه
پرده‌ی آخر
✍ یادداشت سردبیر
ما دهه شصتی‌ها، اواخر دهه‌ی ۷۰ و اوایل ۸۰ بود که بازنشسته‌های سقزی را در پارک کودک و پارک مولوی و دیگر پارک‌های محلی سطح شهر می‌دیدیم و با لبخندی سرشار از غرور می‌گفتیم؛ این نسل قبل از ما چه عاقبت جالبی داشتند، آن همه کب کبه و دبدبه، شد حقوق سر برج و رفتن به پارک و بازی تخته و ریزان با همسن و سال‌هایشان و بر گشتن به خانه و خورده خرید‌های روزانه و ایستادن در صف نانوایی و . . . ما این تکرار را تکرار نمی‌کنیم، زندگی ما سرشار از انرژی و هیجان و سرک کشیدن به نرفته‌ها همراه با آرامش در زمان پیری خواهد بود، آخر چندرغاز حقوق برای زنده ماندن در زمان پیری که نشد زندگی، ما نسل تغییر گذشته‌ها خواهیم بود.پرده‌ی آخر
اما امروز در دومین سال از قرن جدید، پس از بیست و چند سال از آن روزها، از ته دل آرزوی آن روزهای بازنشسته‌های پارک نشین را داریم. به همان چندرغاز و خانه‌ی ویلایی کوچک و رفتن به صف نانوایی راضی هستیم. حتی همین حداقل‌های دهه‌ی ۷۰ و ۸۰ به آرزوی ۲۰ سال آینده‌مان تبدیل شده است.حاضریم این روزهایمان را با یک ساعت از تمام روزهایی که با خیالات خوشمان خوش بودیم، عوض کنیم.پرده‌ی آخر
فانتزی‌هایمان پرداخت سر وقت اجاره و قسط سر ماه و گرسنه نماندن بچه‌های مدرسه‌ای‌مان شده، تفریح؟! تفریحمان دور زدن هفت روز هفته برای رسیدن به جمعه و دور هم نشستن سر سفره‌ی ناهار و نگاه کردن به چند فیلم و سریال شده است.آرزوهایمان به خیالات دزدکی شب‌ها قبل از خواب، وقتی نگاهمان به سقف گره خورده، رسیده و جرات گفتنشان را حتی به همسری که با ما می‌سوزد و می‌سازد نداریم که نکند طعنه‌ای نه از روی غرض بلکه از روی فشار روزگار را برای نداشته‌هایمان به ما بزند.قبلا‌ها می‌گفتیم؛ چون می‌گذرد غمی نیست اما امروز می‌گوییم؛ ای کاش نمی‌گذشت که نکند غمی تازه اضافه شود.
ما آن نسل آرزوها نیستیم چون آرزوهایمان را اخته کردند و به خواجگان التماس برای بدتر نشدن تبدیل شده‌ایم، بهتر شدن که افسانه است. التماسمان برای افزودن نیست، برای از کف ندادن آنچه که هست است.بله ما قربانی سیاست شدیم، سیاستی که برای تولد همسایه، ما را سِقط فراخواهی‌های خود می‌کند.ما در تابوت سیاست آنقدر آرام در حال نفس کشیدن هستیم که باوری به شنیده شدن صدای نفس‌هایمان از طرف زندگی نمانده است.
ما پرده‌ی آخر نسل۸۰ هستیم . . .
هرکس به شعور مردمان این سرزمین توهین کند با قلم رسوایش خواهیم کرد.
- تاکسی‌های اینترنتی،ناجیان حمل و نقل درون و برون شهری - اسفند ۲۵, ۱۴۰۲
- گاو شیرده، گوسفندان شیربرنج‌ده . . . - اسفند ۱۲, ۱۴۰۲
- حجاب‌بان‌ها، درد یا درمان؟!چرا کسی آن‌ها را گردن نمی‌گیرد - آذر ۷, ۱۴۰۲
