برنامه مسکن کاندیدای ریاست جمهوری ۲۵ سال از سیاستهای جهانی عقب است.

برنامه مسکن کاندیدای ریاست جمهوری ۲۵ سال از سیاستهای جهانی عقب است.


برنامه مسکن کاندیدای ریاست جمهوری ۲۵ سال از سیاستهای جهانی عقب است.
در خبرها آمده است که یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری حرف از ساخت سالیانه یک میلیون واحد مسکونی زده است.
تجارب ساخت مساکن دولتی در دنیا و ایران بدون توجه به تقویت ساختارهای اقتصادی بویژه اشتغال خانوارهای کم درآمد مصداق گداپروری و وابستگی فقرا به دولتها خواهد بود چراکه خانواری که فاقد شغل و درآمد مناسب و پایداری باشد برای رفع نیازهای اساسی تر یعنی غذا و پوشاک ناگزیر از فروش مسکن واگذاری شده خواهد بود و این تسلسل باطل همواره ادامه خواهد داشت. از طرف دیگر کشورمان سابقه سیاستهای مسکن دولتی را در طرح مسکن مهر در سال ۱۳۸۶ دارا میباشد که بر اساس آن قرار بود سالیانه یک و نیم میلیون واحد مسکونی ساخته و واگذار شود و در طی ۵ سال تمام نیازهای مسکن کشور برطرف شود ۱۴ سال از شروع این طرح میگذرد ولی تاکنون در حدود دو میلیون و سیصد هزار مسکن مهر واگذار شده است حال ویژگیهای کیفی آن همچون پایین بودن عمر مفید ساختمان و عدم دسترسی به امکانات و خدمات اولیه عمومی در این طرح بماند که بیشتر به زاغه نشینی دولتی شبیه هستند تا مسکنی که در شان و کرامت خانوارهای کم درآمد باشد. برنامه مسکن کاندیدای ریاست جمهوری ۲۵ سال از سیاستهای جهانی عقب است.
علاوه براین بر خلاف شعارهای کاندیداهای ریاست جمهوری همین الان دولت فعلی طرح اقدام ملی مسکن در قالب ۴۰۰ هزار مسکن را شروع کرده که متقاضیان آن ثبت نام و آورده هایشان را واریز نموده اند که این امر با سیاستهای تبلیغاتی جدید سنخیت نداشته و احتمال بی توجهی دولت بعدی به این پروژه شبیه نحوه برخورد دولت فعلی با طرح مسکن مهر دولتهای قبلی میباشد و این رویه نامبارک متوقف ساختن طرحهای مسکن بصورت پی درپی تبعات ناگواری بر بازار مسکن و خانوارهای هدف خواهد گذاشت.
اما واقعیت اینست که در سال ۱۹۹۶ میلادی یعنی ۲۵ سال پیش در کنفرانس استانبول، سران دنیا بر سیاستهای نادرست تامین مسکن دولتی خط بطلان کشیده سیاست توانمندسازی را بعنوان سیاست برتر جهانی مطرح نمودند که فلسفه آن بر اساس شعار “فقرا صدقه نمی خواهند” و مبتنی بر تواناسازی اقتصادی، اجتماعی و کالبدی ساکنان سکونتگاه‌های غیررسمی و محلات فرودست شهری شکل گرفته بانک جهانی را متولی اجرای این سیاست قرار دادند که در کشورهای جهان سوم پروژه های بزرگی را انجام دادند اما دریغا در کشورمان این فعالیتها بواسطه تحریمهای بین المللی در کمتر از ۵ شهر انجام گرفته در نیمه راه بانک جهانی فعالیتهایش را متوقف ساخت که باز هم در اینجا باید مسئولیت را گردن جریاناتی انداخت که مسبب تحریمهای جهانی علیه مردم ایران بویژه طبقات محروم جامعه بوده اند که بیشترین آسیبها را از این جهت متحمل شده اند‌. حال همین جریانات افراطی بدون توجه به وجود تحریمها و ساختار بودجه ای کشور و از همه مهمتر غافل از شرایط اقتصادی ناگوار حاکم بر مردم که روز به روز بر تعداد بیکاران و تورم لجام گسیخته افزوده می شود با هدف غضب آرای رای دهندگان به شعارهای پوپولیستی غیر واقعی متوسل شده اند که جا دارد نخبگان و صاحب نظران بخش مسکن در این زمینه روشنگری لازم را انجام دهند. در خبرها آمده است که یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری حرف از ساخت سالیانه یک میلیون واحد مسکونی زده است.

همچنین ببینید

عقده‌ها، حقارت و خودکم‌بینی خودکامگان

عقده‌ها، حقارت و خودکم‌بینی خودکامگان

عقده‌ها، حقارت و خودکم‌بینی خودکامگان آدلر چگونگی تکوین استبداد و خودکامگی را چنین تبیین می‌کند …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *