شهرک صنعتی سقز، نه شهرک است نه صنعتی

نوشته های مشابه

صنعت در سقز، پارادوکس مدیریت
شهرک صنعتی سقز، نه شهرک است نه صنعتی

⚙️ به مناسبت روز صنعت

مدیریتهای دولتی در سقز در رکود وهمناکی به سر می برد، با آنکه تمامی زیرساختها و بسترساز توسعه جهت جذب سرمایه گذاری و ایجاد مراکز صنعتی در سقز فراهم است و‌لی سوءمدیریتها و ناکارآمدیها، فقدان تخصص و تعهد و صلاحیت‌ها به وفور در حال رشد است، مدیر یا مسئولی که به حال وخامت این شهر برنامه ای مدون و کارا داشته باشد ریشه کن و مدفون شده است، سقز با داشتن بستر اشباع پتانسیلهای بالقوه و موقعیت استراتژیک مرزی نقش به سزایی را در بعد اقتصادی و تجاری و مبادلات ارزی در قالب بازارچه ای می‌تواند ایفا کند، سقز سزاوار و شایسته کارخانه های معدنی و ذوب آهن، کشتارگاههای زنجیره ای دام و طیور و تقویت و تجهیز شهرک صنعتی در بیشتر صنایع می باشد، با آنکه سقز را در خور چنین فعالیتهایی نمی‌دانند کارخانه تولید قند غلامی که تنها امید عده کثیری از خانواده های سقزی بود به کلان شهرها انتقال دادند، حتی خرد‌ صنایعی که در این شهرک صنعتی مدتی است به فعالیت صنعتی مشغولند و برای صدها نفر از شهروندان سقز اشتغال ایجاد کرده بود به علت عدم پشتوانه دولتی و بی توجهی مسئولین به صنعتی شدن شهر سقز، در آستانه سکون و کساد به سر می‌برد. شهرک صنعتی سقز، نه شهرک است نه صنعتی
مدیریتها در محاق، جو ناامید کننده و ناآرامی را در سقز به راه انداخته است، سقز با آنکه در بستر توسعه محروم نیست در افول و رکود بی سامان مدیریتی به سر می برد.
رشد روزافزون بیکاری، تورم و گرانی در سقز که تبعات آن سرقت ، کلاهبرداری، اعتیاد، خودکشی، نزاع خیابانی تصادفات ناشی از حمل قاچاق، طلاق و اختلافات خانوادگی می باشد را چه کسی پاسخگوست؟!
با نگاهی به چهره های خسته و فگار مردم به وضوح در می یابیم که جو ترس و وحشت و اضطراب و احتناق بر بوم و‌ سیمای شهر حاکم است، جو ناآرام مردم ناشی از بی کاری و گرانی روح و جسم مردم را می خراشد.
کدام مسئول درک می کند که برخی خانواده ها سخت ترین بحران زندگی را تجربه می کنند؟!
کدامین مسئول درک می‌کند که برخی خانواده های این شهر برای چندین ماه حتی توانایی خرید یک کیلو گوشت را ندارند؟! شهرک صنعتی سقز، نه شهرک است نه صنعتی
کدامین مسئول درک می کند آن سنگک فروشی که حواشی میدان آزادی مدتها بود از بیماری حادی که داشت زجر می کشید ولی لاجرم و به سختی به نان فروشیش ادامه داد، بیماری حادش را تحمل می کرد تا بتواند حداقل روزی خانواده اش را تأمین نماید، تا اینکه مدتی پیش از شدت بیماری، مرگ‌ به سراغش آمد و به دیار باقی شتافت، چنین مواردی در بیشتر گوشه و کنار این شهر به وفور چشم می خورد.
هنر و خلاقیت مدیران در چنین برهه زمانی باید نمود عملی پیدا کند، چنین زمانی را برای مدیران باید به نوعی ” جهاد ” نامید، جهاد مدیریتی کاغذ و خودکار بازی نیست! موعظه و روضه خوانی نیست! صرفا نوشتن و صحبت کردن توخالی نیست! زمان وعده و وعید دادن نیست، زمان موج سواری تبلیغاتی نیست! زمان جناحگرایی و حزب بازی نیست! زمانیست برای مسجل و مسلم کردن قولها و وعده هایی که زمانی برای مردم فراخوان داده شد.
صنعت، معدن یا صنایعی را اسم ببرید که امید بخش آلام و آمال مردم باشد، نقطه یا مراکز اشتغال پایداری را حدس بزنید که مردم لحظات آسوده ای را بر بالین خود احساس نمایند.
دیر یازیست مردم سقز رؤیای داشتن کارخانه های سیمان، ذوب آهن یا هر واحد درآمدزایی را در ذهن خود می پرورانند، روح بیمار مردم با بیمارستان چند صد تختی نه تنها التیام نمی یابد با تصور چنین سازه ای کلکسیونی از بیماریهای روحی و جسمی بیشتری را در ذهن خود نمایان می بیند.
رؤیای فرودگاه سقز چندین دهه است بر سر زبانها می چرخد و شاید زمانی افتتاحیه آن فرا برسد که مردم نه اینکه خوشحال نخواهند شد با قلبی مملو از رنج و محنت احراز پرواز و فرودگاه را چون هاله ای از ابهام، ماه در محاق و در بهترین حالت، پرواز ملخ پهباد محتمل احساس می کنند.
خروار خروار از معدن‌های غنی از آهن و طلا و مس و … در این شهر به غارت می‌رود، بیشتر کوههای غنی از مواد معدنی روستاهای این شهر در چنبره‌ی سرمایه‌داران خارج از این شهر و این استان قرار گرفته است و کانسنگ‌ها و کنستانتره معدنی راحت از این شهر با خودروهای سنگین به صورت خام خارج می‌شود و تاراج منابع این شهر را در روز روشن می‌بینیم‌، سوای سکوت مردم، مسئولین هم به خواب رفته‌اند یا خود را به خواب می‌زنند.
سقز از روزی که به یاد دارد در قلب خود صاحب پارادوکسهای عجیب و غریب بوده است از سویی ما صاحب ظرفیتها و پتانسیلهای بسیار فراوان توسعه یافتگی هستیم و از سوی دیگر جزو توسعه نیافته ترین شهرهای استان و کشور هستیم، نمایندگان و مقامات بلند پایه ما یا هیچ برنامه ای برای توسعه نداشته اند و چوب در تاریکی زده اند و فقط باری به هر جهت صندلی خود را اداره کرده اند تا زمان رسالتشان به اتمام برسد و با اعمال نفوذی خود جهت ترفیع به پستهای دیگر تلاش میکنند
یا آنقدر دلسوز نبوده اند که برایشان مهم باشد که مردم این شهر هم باید طعم توسعه را بچشند، یا اساسا از مدیریت شهری فاصله ها دارند و حق‌السهم انتخاب شدن یک منتخب شایسته را گرفته اند
طبق یک بررسی به عمل آمده از شخصی که بالغ بر ده سال در شهرک صنعتی سقز کارگاهی تحت تحت عنوان بازیاقت ضایعات انواع نایلون و پلاستیک و تبدیل آن به مواد اولیه ( گرانول ) داشته است علت رکود و کساد کارگاه خود را چنین اظهار نمود:
با عنایت به اینکه از سوی اداره صنعت و معدن و تجارت دارای مجوزنامه چنین فعالیتی می باشد و برای پنج نفر یا خانواده اشتغال ایجاد کرده به دلایل ذیل مجبور به توقف کارگاه خود شده است:
۱. عدم حمایت و توجه دولت به صنایع و عدم اعطای تسهیلات جهت پیشبرد و توسعه چنین صنایعی
۲. برای تداوم فعالیت در این بخش و امثال چنین کارگاههایی نیاز به مکانی ویژه و به دور از صنایع غذایی و خوراکی باید باشد که دولت و ادارات ذی ریط هیچ توجهی به چنین فعالیتهایی نداشته است
۳. مشوق و انگیزه ای که صنعت در این شهرستان رشد کند از سوی هیچ یک از مدیریتهای شهری معطوف نمی گردد
۴. نوسان قیمتها و نامتعادل بودن بازار و رشد دلالها در توقف و افول چنین کارگاههایی بی تأثیر نبوده است.
آنچه که قابل اغماض نیست و آشکارا و به وضوح قابل بیان است عدم توجه به صنعت و‌ در واقع فقدان صنایع و مدیریت صنعتی در این شهر است.
و این در حالی است در رأس این خرد صنایع، دفتر مدیریت کارخانه قند آقای غلامی که نقطه امیدی برای اشتغال این شهرستان بود متأثر از مرگ مدیریتی و شرایط حاد و نابسامان صنعتی و بی اعتنایی مسئولان، بلاخره در سایه ناتدبیری های مسئولان این دیار، این مجموعه هم به کلان شهرها انتقال یافت و تنها بخش جزئی از این کارخانه در حال فعالیت است، که با این روندی که پیش بینی می‌شود این بخش هم از فعالیت خواهد افتاد.
اهم و اصلح رسالت مسئولان اهتمام در جهت ایجاد اشتغال و بسط و توسعه مراکز صنعتی باید باشد، که این مستلزم مدیران لایق و توانمند و کارآمد است.
تا زمانی که مردم این شهر به توسعه فکر نکنند و مدیران از صنعت و توسعه و تولید حمایت ننمایند برای این مردم هیچ تغییر و اتفاقی نمی افتد، با آنکه مرتب مدیران عوض می شوند یا دوره ای دیگر از پارلمان مجلس یا شورا شروع به کار می کنند تا این نمایندگان از تولید و صنعت حمایت نکنند تا به اشتغال پایدار فکر نکنند برای این مردم هیچ اتفاقی نخواهد افتاد