فعّالین مدنی چرا و در کجا؟
در قطار شهر تفاوتی بین مسافران موقت و مسافران دائمی وجود دارد، در کوپه مسافران موقت، مدیران و مسئولین یک شهر نشسته اند و احتمال پیاده شدن آنها در هر ایستگاهی وجود دارد اما در کوپه مسافران دائمی مردمانی نشسته اند که هیچ مسئولیت اداری ای بر عهده ندارند و گاها حتی با کوپه مسئولین هم سروکاری ندارند و حتی آنها را نمی شناسند و بعضا عطای سر زدن به کوپه های آنها را به لقایش می بخشند اما بین این مسافران کسانی بدون کوپه هستند و مدام در حال رفت و آمد در راهروهای قطار هستند که مبادا مسئله ای از طرف مسئولین رخ دهد که مسافرین دائمی را آزار دهد و این افراد را می توان فعالین اجتماعی نام گذاشت.
اما در ماجرای قطار گاها اتفاقات خاصی رخ می دهد که کوپه مسافران دائمی را دچار آشفتگی و ترس و نگرانی کرده و لذت یک سفر آرام را از آنها می گیرد که صرفا مقصرین این آشفتگی کوپه نشینان موقت هستند که با باز کردن لایه های قابل نفوذ بین فعالین اجتماعی و رسانه ای کار نظارت را مختل و کوتاه زمان سفر خود را با اختلال در حقوق مساوی مسافرین دائمی به نفع خود به آرامش تبدیل می کنند. فعّالین مدنی چرا و در کجا؟
فعال اجتماعی همان عکاسی ست که تمامی تصاویری را که هزاران نفر از افراد اجتماع به سادگی و بدون توجه از کنار آن می گذرند، می بیند، شکار می کند و به شاهکاری در چهارچوب قاب عکس جامعه تبدیل می کند که همان جامعه بی تفاوت را به تشویق و تمجید آن بر می انگیزد و آن را ساعت بیداری نام گذاری می کند.
فعال اجتماعی در تقابل ها، تضادها و ناهمگونی ها و تعارض های یک سیستم اداری و مدیریتی نقش رگلاژ کننده را ایفا می کند و سلایق غیره قانونی و اهمال یک مدیر منتخب یا منتسب را مشاهده و با عمل در لحظه آن را به بلندگوی مردمی کشانده و با صدای بلند مردم را هوشیار و مسئولیت اجتماعی خود را که بازدارندگی ست به منصه ظهور می گذارد. بر این اساس توده مردم باورمندانه او را به عنوان احقاقگر حقوق شهروندی خود معرفی کرده و جایگاه رفیع نماینده مدنیّت خود را به او تفویض می کنند یعنی به اصطلاح چشم و گوش معادلات و رخدادهای سیاسی خود را به او واگذار می نمایند. فعّالین مدنی چرا و در کجا؟
اما نقطه مقابل این تعریف از مسئولیت مدنی را اینگونه می توان تعریف کرد که شخص فعال اجتماعی پس از چندین بار که کم کاری و عدم تعهد یا اهمال و تخلفات شخص مسئول و مدیر را به اطلاع شهروندانش رسانیده و آن را رسانه ای می کند، با تطمیع و پیشنهادات سبیل چرب کن طیف مسئولین مواجه می شود و نقطه شروع یک فلاکت شهری از این نقطه آغاز می شود، در جایی که چشم و گوش مردم به حامی لابی و رانت تبدیل و خواسته یا ناخواسته وارد مافیای قدرت حاکم بر امورات شهری می شود.
سطح شناسی قدرت می گوید؛ هیچ مدیر و مسئولی در کسوت خود ماندگار نیست. عضو شورا می رود، مدیر خواهد رفت، فرماندار ماندگار نیست، نماینده مجلس عوض خواهد شد، استاندار جایگاهی همیشگی ندارد، رئیس جمهور خانه نشین خواهد شد.
پس با این احوال مسئولیت مدنی شخص فعال اجتماعی یعنی توزیع قدرت از مردم بر مسئولین و هر زمان این معادله برعکس شد و فعال اجتماعی توزیعگر قدرت از مسئولین بر مردم شد و وارد مناسبات حزبی و انتخاباتی و اداری شد با در نظر گرفتن معادله عدم ماندگاری مسئولین، بر جایگاه اجتماعی خود “تاریخ مصرف” زده و پس از اتمام دوره های ذکر شده به او عناوینی از مسئولین رفته را لقب خواهند داد.
رمز ماندن، ماندگاری در کنار مردمی ست که مسافران همیشگی قطار شهر هستند و در لباس مدنیت می توان ارتباطی آگاهمندانه و شعور محور بدون اغماض را در جهت منافع اقشار مختلف یک اجتماع با مسئولین برقرار و به سمت راکارهای توسعه محور هدایت نمود و با بستن منافذی که منتهی به منافع شخصی یک فعال اجتماعی و رسانه ای ست قدرت بازدارندگی را اجرا و راه رانت، فساد و تاراج اموال مردم را بر مافیای مدیریت یک شهر بست.
- تاکسیهای اینترنتی،ناجیان حمل و نقل درون و برون شهری - اسفند ۲۵, ۱۴۰۲
- گاو شیرده، گوسفندان شیربرنجده . . . - اسفند ۱۲, ۱۴۰۲
- حجاببانها، درد یا درمان؟!چرا کسی آنها را گردن نمیگیرد - آذر ۷, ۱۴۰۲