پراگماتیسم,اندیشه های نوگرایی,بهنام نیک سرشت,نیشتمان مدیا,فلسفه

پراگماتیسم و اندیشه های نوگرایی

نوشته های مشابه

پراگماتیسم و اندیشه های نوگرایی

آنچه ما را در زندگی امروزه همراهی میکند، حقیقت هایی‌ست که با نتیجه و آزمایش بدست آمده باشد، بی شک هر آنچه در زندگی کنونی انسانها توسعه و تحول می یابد و کارایی و کارآمدی آن با آزمایش به اثبات رسیده است مورد وثوق واقع‌گرایان

( پراگماتیسم) می باشد، قالب این اندیشه هم اکنون در نظر فلاسفه و منطق گرایان در حد نظریه و در چاچوب زمان و مکان در حال تحول و دگرگونی است، به عبارت دیگر حقیقت آن چیزی‌ست که با عقل و منطق سازگار باشد، برخی عقاید و افکار تا زمانی صحیح و حقیقی است که در زندگی بشریت اثر بخشی آن مسلم و مسجل بوده باشد، ممکن است همین عقاید به مرور زمان سنخیتی با عقل و منطق نداشته باشد، و به ناچار و متوصل به تکامل زمان باطل میگردد، در مورد این نظریه می‌توان به مصلحت و نیک اندیشی هم رسوخ کرد، پایبند بودن به مصلحت و خیرخواهی، یا به مصلحت و نیکی زندگی کردن اهداف کارآمد بودن پراگماتیسمی را دنیال میکند، امروزه خیلی از مباحث علمی و اعتقادی و افکاری که خیلی از فلاسفه در گذشته در مورد آن نظرات مساعد و موافق داشته اند با پیشرفت علمی و نوآوری مورد جستجو، واکاوی و تفحص قرار گرفته و با اندیشه نو و نتایج اثربخش به نحوی که کارآمدتر و کاراتر باشد کاذب یا باطل میگردد و از آن به نحوی که در زندگی موثر واقع شود، بهره میگیرند.

پراگماتیسم و اندیشه های نوگرایی

بنابراین اندیشه پراگماتیسمی یا مصلحت گرایی با عمل به آن، نگرش ها و دیدگاهها و تفکرات عقلی تر و منطقی تر در زندگی کاربرد دارد و توأم با این نگرش ممکن است دیدگاه‌های دیگر با افکاری دیگر در یک جامعه وجود داشته باشد، و نباید انتظار داشت عموم جامعه هم سو با یک نگرش حقیقی ولو آنکه کاذب هم باشد، هم گام و هم نظر دیگر واقع گرایان باشند، در مورد تمام نگرش ها و دیدگاهها بسته به دانش و درک وقایع، انسانهای متفاوتی وجود دارند، که ممکن است همین نتایج غلط، افکار و عقاید آنها را تشکیل داده باشد و اثرات مثبت و مفیدی هم در زندگی آنها داشته است، و تداوم چنین افکاری به نظر و درک آنها موجبات سعادت آنها را فراهم کرده باشد، یا ممکن است نگرش و دیدگاه بسیاری از واقع گرایان هم متناسب و مختص به اندیشه خاص آنها باشد، با آنکه این آموزه ها مورد سنجش علمی و عملی هم قرار گرفته باشد باز هم اختلاف نظرهایی در مورد این نتایج در میان عالمان و عملگرایان جریان دارد، که مروز زمان تفکر و اندیشه آنها را ممکن است متحول نماید، بر این اساس و مبنا حقیقت چیزی ساکن و تغییرناپذیر نیست؛ بلکه با گذشت زمان، توسعه و تحول می‌یابد، آنچه در حال حاضر صادق است، ممکن است در آینده صادق نباشد؛ زیرا در آینده، افکار و نظریات دیگری بر حسب شرایط و اوضاع جدید، حقیقی شده و معمول می‌گردند، تمام امور تابع نتایج است و بنابر این، حق امری است نسبی یعنی وابسته به زمان، مکان و مرحله معینی از علم و تاریخ است.

ما هیچ زمان به حقیقت مطلق نخواهیم رسید، زیرا علم ما، مسائل ما و مشکلات ما همیشه در حال تغییر است و در هر مرحله، حقیقت، آن چیزی خواهد بود که ما را قادر می‌سازد تا به نحو رضایت‌بخش، مسائل و مشکلات جاری آن زمان را بررسی و حل کنیم.