ماجرای خودکشی زنان و دختران سردشتی چیست؟

ماجرای خودکشی زنان و دختران سردشتی چیست؟

ماجرای خودکشی زنان و دختران سردشتی چیست؟

در روزهای گذشته اخباری مبنی بر هدفمند بودن خودکشی‌ چند زن در ماه‌های گذشته در شهر سردشت از رسانه‌های غیر رسمی منتشر شد و این موضوع را به باندی از افراد مسلح مرتبط ساخته‌اند، باندی چند نفره که همه آن‌ها مرد بوده و سلاح کمری داشته‌اند و دختران و زنان مورد هدف خود را ربوده یا در نقاطی خلوت پیدا کرده و به آن‌ها تجاوز کرده‌اند.

اما نکته حایز اهمیت اینجاست که در چنین رخدادهایی سکوت مقامات قضایی و پلیسی باعث انتشار اخبار غیره رسمی شده و بیشتر از هر چیزی شائبه عمومی و شایعه‌ها را دامن زده و اذهان شهروند را مشوش می‌سازد.
مثلا در همین موضوع سوالاتی چون؛

آیا اساسا خودکشی چند بانو در شهر سردشت در طی چند ماه، خبر از زنجیره‌ای بودن این خودکشی‌ها می‌دهد؟!

آیا اساسا اگر هم این بانوان مورد تعرض و تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند، متجاوزین مجموعه‌ای از افراد با نیت مشترک و به صورت باند، دست به ارتکاب چنین جنایتی زده‌اند؟!

آیا سرنخی که به دست رسانه‌های غیر رسمی افتاده، شایعه است یا سکوت مقامات قضایی باعث شایعه پراکنی شده است؟!

آیا اساسا این موضوع دارای شاکی خصوصی می‌باشد و شخص یا اشخاصی در این خصوص دستگیر شده‌اند که اعترافی از سمت شاکی یا متهم این واقعه تلخ را از زیر خاکستر بیرون کشیده باشد؟!

وظیفه زنان ما    ماجرای خودکشی زنان و دختران سردشتی چیست؟

اولا بانوی کورد ما باید بداند اگر هم شرافت و ناموس برای زن و مرد کورد خط قرمز باشد و اگر پرده حجب و نجابت زن یا دختر جوانی توسط فرد یا افرادی بیمار، کنار زده شود و به ناموس او تعرض یا تجاوز شد، هیچ تقصیری بر گردن او نیست و سکوت و خودخوری یک بانو در چنین شرایطی مردان متجاوز را قوی‌تر کرده و این سکوت، دختران بی گناه دیگری را به خاستگاه کثیف آن‌ها خواهد برد.
سکوت در چنین مواقعی نشانه حیا نیست، آدرس نا‌آگاهی است.
شاید علنی کردن این واقعه، پدر و برادر و مردان طایفه شما را عصبانی کند اما مادام اینکه دست متجاوز را کوتاه و پاکدامنی شما را اثبات کند، سربلندی بزرگی است.

دوما؛ سیستم قضایی ما باید مکان امن و دور از سیستمی عمومی را که اختصاصا تمامی کارمندان آن خانم هستند برای زنان مورد تجاوز، تعریف کند که چنین بانوانی با توجه به اینکه بعد از چنین رخدادهایی در معرض مشکلات روانی خاطرات آزار دهنده تجاوز قرار می‌گیرند، در کمال امنیت و آرامش و دور از هجمه‌‌‌های عمومی، پروسه تحقیق و دادخواهی برای ایشان انجام بگیرد.

سوما؛ در چنین مواقعی روابط عمومی دادگستری‌ها می‌توانند با نشست‌های خبری و رسانه‌ای از ایجاد شائبه و شایعه عمومی جلوگیری کنند و عرصه پاسخ به پرسش‌ها را برای منابع غیر رسمی خالی نکنند.

منصور شیخی

همچنین ببینید

روز جهانی تئاتر

بە بهانه نوزدهمین دوره جشنواره تئاتر کوردی سقز

✍اسماعیل صادقی 🔹چندی پیش در شهر مهاباد جلسه‌ای تحت عنوان هم اندیشی هنرمندان کورد و …

یک نظر

  1. صباح قادرخانی

    بانوی کورد ما باید بداند اگر هم شرافت و ناموس برای زن و مرد کورد خط قرمز باشد و اگر پرده حجب و نجابت زن یا دختر جوانی توسط فرد یا افرادی بیمار، کنار زده شود و به ناموس او تعرض یا تجاوز شد، هیچ تقصیری بر گردن او نیست و سکوت و خودخوری یک بانو در چنین شرایطی مردان متجاوز را قوی‌تر کرده و این سکوت، دختران بی گناه دیگری را به خاستگاه کثیف آن‌ها خواهد برد.
    سکوت در چنین مواقعی نشانه حیا نیست، آدرس نا‌آگاهی است.
    شاید علنی کردن این واقعه، پدر و برادر و مردان طایفه شما را عصبانی کند اما مادام اینکه دست متجاوز را کوتاه و پاکدامنی شما را اثبات کند، سربلندی بزرگی است.

    درود و هزاران درود بخاطر تحلیلتان
    و البته این نکته اول خیلی به جا ودرست است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *