کوهخواری و زمین خواری تهدیدی برای برچیده شدن طبیعت و شریان سبز
کوهخواری و زمین خواری تهدیدی برای برچیده شدن طبیعت و شریان سبز
بخش دوم
رودخانه چم سقز که مدتها در جغرافیای شهری استان به عنوان سر شاخه زرینهرود جایگاه اقلیمی داشت، حال در انحصار سرمایهداران شهر سقز در آمده است و هرازگاهی بخشی از سطح و حواشی آن به مجتمعهای تجاری و بازاری تبدیل میشود، با اشاره به اینکه دخل و تصرف در حریم رودخانهها سبب وقوع سیلابهای مخرب میگردد، از مسئولین و صاحبان منصب این انتظار میرود تا بر اساس قوانین و مقررات وضع شده، با جلوگیری از تجاوز به حریم و بستر رودخانه خسارتهایی که به طور طبیعی توسط رودخانه به وجود میآید، به حداقل برسد، و تجاوز به حریم رودخانه را تهدید اساسی برای امنیت مردم دانست، و واقف بر این اصل بود که هر گونه کشاورزی و احداث هر نوع بنا و سازههای عمرانی در بستر رودخانه علاوه بر ایجاد آسیب پذیری در این گونه بناها، در تشدید اثرات سیل نیز بسیار مؤثر است.
چندی پیش، منابع طبیعی و جهاد کشاورزی به منظور بهرهبرداری بهینه از آب و خاک و تولید پایدار و مستمر و همچنین ایجاد اشتغال و یا بهبود آن، طرحی را بنام ” طوبی ” به هدف احیاء و توسعه منابع طببعی برای دامداران و کشاورزان و فارغ التحصیلان کشاورزی و منابع طبیعی مصوب و اجرا کردند.
بر همین مبنا و راستا خیلی از کشاورزان و فارغ التحصیلان این رشته ها، با اخذ تسهیلات سوبسیددار اراضی ملی به ویژه اراضی کلاسه پایین را با طرحهای توجیهی کشاورزی، مرتعداری، دامداری و مرغداری را بسط و توسعه دادند و برای عدهای از فارغ التحصیلان کشاورزی نیز اشتغال ایجاد شد، و در عوض کسانی دیگر بودند که با روابط و وابستگیها موفق به اخذ تسهیلاتی میشدند بدون آنکه طرحی را اجرا کنند یا با غرس کردن چند عدد درخت، هکتارها اراضی ملی را بلا استفاده با نام ” طوبی ” دریافت میکردند، که در این حالت نه طوبایی اجراء میشد و نه جایی احیاء …
به مرور این زمین های رها شده، ارزش پیدا کردند و در دست سوداگران زمین خوار همواره خرید و فروش گردید! با این کار ساختار مراتع و شریان سبز طبیعی را از طبیعت گرفتند و با طرح هایی چون خانه باغها و ویلاهای غیر مجاز به ساخت و ساز و حصارکشی و فنس کشی انحصاری این اراضی روی آوردند مراتعی چون کوهها و تپهها و اراضی ملی حاوی گیاهان و درختان و چشمهها و رودها که بخش جدای ناپذیر هویت شهریست، و قطعا هر نوع تعدی و تجاوز به اراضی ملی، تجاوز به حریم و هویت یک شهر است.
طرح طوبایی که عملا فرآیند مرتعداری جهت چرای دام و تهیه علوفه احشام را به کام غارت فرستاد، متقاضیان این طرح به جای کشاورزان و دامداران روستاها، بیشتر متقاضیان شهری اعم از زمین داران قهار و سوداگران املاک شهری هستند، که اراضی حواشی شهر را صرفا جهت خرید و فروش به انحصار در آورده اند و روستاییان را از فعالیت مرتعداری و چرای دام محروم ساخته اند، روستاهایی که بستر سرمایهگذاریهای سرمایه داران شهری را فراهم کرده است، با چشم انداز افزایش روز افزون جمعیت و توسعه شهرها، اراضی برخی روستاهای حاشیه شهری به مراتب جهت سوداگری اهمیت و ارزش پیدا میکنند، و حتی برخی از این روستاها که در شرف و آستانه تغییرکاربریها ( بخش، شهر، اتوبانها، معادن، مراکز آموزشی و درمانی و…) هستند، خوراک زمین خواران متجاهر قرار میگیرند، پای برخی از این زمین داران به ادارات ذیربط باز میشود و با نفوذ و ارتشاء سیلی از زمینهای کشاورزی و ملی را قبل از تغییر کاربری به نام خود خرید و ثبت میکنند، بعد از گذر اندکی از زمان، طرح کاربری این زمینها اعلام میگردد و با قیمتهای هنگفت خارج از هر عرفی به فروش میرسانند، و خود این عامل منجر به زمین خواری و موج گرانی املاک را بی سامان به عرش میرساند، موجی از گرانی که حال تجربه میکنیم.
روستاهایی از قبیل کانیکبود، کمنتو، قیلسون، ملقرنی، کهریزه، خوردهلوکی، کانینیاز، اطراف کوه جاقل، مامهشاه و … روستاهای حواشی سقز هستند با وجود فعالیت کشاورزی و دامداری از تعرض و دست درازی زمینخواران شهری درامان نیستند.
زمینخواران با سوءاستفاده از طرح های طوبی و طرح توسعه باغات دیم از ادارات منابع طبیعی و در رأس آن جهاد کشاورزی، کماکان دو هدف شوم را دنبال کردهاند :
_ یکی اینکه با اخذ تسهیلات کلان و کم بهره موافقت اصولی این ادارات را با طرح توجیهی صوری اخذ مینمایند.
_ دوم اینکه اراضی بلااستفاده و عدم اجرای طرح، با فنس کشی محصور میگردد، و چرخه کشاورزی و مرتعداری را برای کشاورزان به قهقرایی سوق میدهند.
هستند متقاضیانی که طرح مجتمعهای چند منظوره تجاری و رفاهی را توأم با طرح توجیهی برای زمینهای حواشی سد لگزی و سد جدید چراغ ویس به ادارات منابع طبیعی و کشاورزی ارايه میدهند، در صورت تأیید کارشناس مربوطه، سیر مراحل تغییر کاربری را طی کرده و با غرس کردن چند نهال فرتوت و خشک، ضمن انحصار ناتوجیه این زمینها، موفق به اخذ تسهیلات کلانی هم میشوند، البته واگذاری این زمینها به اشخاص با نفوذ سیاسی، ستادی و جناحی بیشتر تعلق میگیرد.
شایان ذکر است که واگذاری مراتع تحت نام طرح طوبی از طرف ادارات منابع طبیعی و جهاد کشاورزی مدتیست صورت نمیگیرد، علی الظاهر وجه تسمیه آن بنام طرح” توسعه باغات دیم” تغییر پیدا کرده است، به واسطه اجرای این دو طرح تاکنون میلیونها هکتار از اراضی ملی برای اجرای طرحهای کشاورزی به متقاضیان واگذار شده، و این در حالیست بخش عظیمی از این اراضی به جای آنکه به کشاورزی و احیاء و توسعه منابع طبیعی اختصاص یابد، قربانی تغییر کاربریهایی از نوع خانه باغی و ویلاهای غیر مجاز و داد و ستدها، دست به دست شده و در برخی موارد تشکیل پروندههای تخلف در محاکم قضایی انجامیدهاند، همین امر سبب شده طرح طوبای سابق و طرح توسعه باغات دیم همواره به عنوان طرحی مخرب و پوششی برای زمینخواری شناخته شود.
- راز معابر مارپیچی شهرک کارکنان شهرداری شهرک دانشگاه سقز - شهریور ۲۰, ۱۴۰۳
- نظم و نظام در نظام مهندسی سقز لنگ میزند . . . - مرداد ۳۰, ۱۴۰۳
- دبیرستان پسرانهی انبیاء سقز به دبیرستان شاهد تغییر یافت . . ! - مرداد ۲۵, ۱۴۰۳