بیانیّهی کانون هماندیشی توسعهی کردستان خرداد ۱۴۰۱
ماجد مردوخ روحانی بیانیّهی کانون هماندیشی توسعهی کردستان خرداد ۱۴۰۱
نفس باد صبا مُشکفشان خواهد شد.
از قرنها پیش و نسل در نسل، این تک مصراع را همه ساله از رند شیرین سخن شیراز، به استقبال بهار، میشنیدیم و با شوق، زمزمه میکردیم و دل و جانی تازه مینمودیم. اما این چند سال اخیر، هر سال شور و شوقمان قدری
رنگ باخت و امسال گویی بیرنگ شد! چرا که از بس خاک و خول بر دشت و کوه و شهرمان بارید که بهارمان را رنگ ماتم گرفت.
کارشناسان مربوطه علت را چنین بیان میکنند:
واکنش طبیعت است به دستاندازیهای جاهلانه؛ سوءاستفاده از منابع آبی، با سد سازیهای بیمطالعه و بیرویه.
شرح بیشتر ماجرا از این قرار است که حکومت ترکیه، با توجه به وضع حاکمیّت سوریه، آشفتگی عراق و نیز بایکوت جهانی ایران، با فراغ بال، بر روی رودخانههای دجله و فرات، تا توانستهاند سد زدهاند و در حقیقت رگ حیات بینالنهرین و دور و برش، تا فلات ایران را خشکانده است. این به تنهایی، عامل حدود ۷۰ درصد مشکل است. آن ۳۰ درصد بقیه هم برمیگردد به عملکرد خودمان، در این سی و چهل سال گذشته!
سودآوری پروژههای سدسازی برای پیمانکار، در اولویّت قرار گرفته و هر جا رود یافتهاند، سدّ ساختهاند و باقی ماجرا را کیست که نداند؟ اکنون ملت مانده است و آن سرمایههای به یغما رفته و این هوای آلوده!
اما چاره چیست؟
باید اذعان داشت که مُعضل و مصیبت این خاکباران، مُشتی است از خروارِ انواع بحرانهایی که پیاپی بر سرمان آوار شده و میشود. بگذارید این بار از قول شیخ شیرین سخن شیراز نقل کنیم که میفرماید:
از دشمنان برند شکایت به دوستان
چون دوست، دشمن است شکایت کجا بریم؟
به راستی که در این وانفسا، برای برونرفت از این اوضاع فلاکتبار، جز یکصدایی مردم و خواست جدّی برای تصحیح هر آنچه که تا به امروز مُرتکب شدهاند، چه راه دیگر به نظر میرسد؟
با احترام : کانون هماندیشی توسعهی کردستان
- پارک لاله سقز در معرض نابودی . . ! - شهریور ۱۲, ۱۴۰۳
- ۱۶۶ بار اهدای خون متوالی توسط فرد سقزی - مرداد ۲۸, ۱۴۰۳
- دەرمانی دەردی نەتەوایەتی کورد کامەیە(بەشی یەکەم) - مرداد ۲۸, ۱۴۰۳