مردم، انتخابات، کلاف سردرگم..!
حیدر بایزیدی…؛
فرهنگی شاغل در آموزش و پرورش منطقه زیویه
▪️انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حالی به اتمام میرسد که عملکرد نمایندگان جوان و انقلابی مجلس یازدهم در حد شعارهای معیشتی و وعدههای آرامش اقتصادی زمان تبلیغات انتخاباتیشان ( انتخابات بی رقیب و بدون مشارکت) باقی ماند و هرگز نتوانست زمینه مشارکت مردم در انتخابات بعدی را فراهم آورد؛
– پیشنهاد ختم روزانهی قرآن در مجلس
– دریافت وام ۲۰۰ میلیون تومانی هر یک از نمایندگان انقلابی!
– درخواست خودرو شاسی بلند برای نمایندگان
– درخواست نامگذاری یکی از خیابانهای تهران به نام جرج فلوید
– تعریف جدید از رشوه و مجاز شمردن آن تحت عنوان شیرینی و شیرینی پر ملات!
– درخواست استیضاح وزیر ارتباطات به جرم افزایش پهنای باند و بالا بردن سرعت اینترنت و محدود نکردن شبکههای اجتماعی!
– تصویب پرداخت دو هزار میلیارد تومان بودجه به صدا و سیما، جهت تولید محتوا در فضای مجازی!
– معرفی طالبان بعنوان یکی از جنبشهای اصیل منطقه
– تصویب لایحه عفاف و حجاب و ارائە طرح صیانت
– سیلی به صورت سرباز وظیفهی راهور به جرم انجام وظیفه و مواردی از این دست را میتوان به عنوان عملکرد مجلس یازدهم لحاظ کرد
▪️اما گر برای ثبت در تاریخ، تصویری از انتخابات مجلس دوازدهم و مردم ایران را مکتوب کنیم، باید بنویسیم؛
در این دوره از انتخابات مجلس، مردم برایشان اهمیتی نداشت، کاندیداها، نمایندگان ادوار و دولتمردان چه میگویند، انتخابات چه میخواهد بشود، وضعیت بد اقتصادی مردم چه سرانجامی پیدا خواهد کرد، بیتفاوتی مسئولین نسبت به مشکلات مهم مردم تا کجا ادامه پیدا میکند؟!
مردم در این دوره یقین کردهاند وسط دعواهای سیاسی فراموش شدهاند، و شک ندارند هیچ کشوری حتی روسیه و چین هم، فردا برای گرسنگی شان کاری نخواهند کرد!
برای مردم در این دوره از انتخابات اصلا مهم نیست با اقتدا به امام حسن (ع) میخواهند با آمریکا صلح کنند یا با اقتدا به امام حسین (ع) میخواهند بجنگند و شهید شوند!
نه به صلح دلخوشند نه به جنگ! آیندگان بدانند مردم در این برهه از زمان بیش از حد خسته، دلزده، خشمگین و از هم گسیخته بودند، از همآهنگی فکری خبری نبود! و مردم اهدافی کاملاً متفاوت از هم داشتند. تنها چیزی که در آن با هم هماهنگ بودند؛ خشم، سردرگمی و ناامیدی بود. به اضافه اینکه مردم در این دوره از اکثر اقشار و گروهها و طبقات مختلف با مراجعه به حافظه بلند و کوتاه مدت شان بر سر بی فایده بودن مشارکت در انتخاباتی با مختصات فعلی، اتفاق نظر داشتند.
▪️دولت نیز در این دوره در چهار راه «چه کنم؟» مانده بود! روابط بینالملل فلج شده است، روابط درداخل کشور مسیر انشعاب و از هم گسیختگی را دنبال میکند، نه نگاه دولت به شرقش جواب داده است و نه وضعیت برجامش در غرب به فرجامی رسیده است!
دولت یکدست با هدایت رئیس جمهور رییسی همان سرکنگبینی بود که صفرا را اضافه کرد و درمانی ارائه نداد، هیچ کدام از دولتمداران و اصولگرایان ثابت نکردند که دانش مدیریت را بلد باشند و کارآمدی مدیریتی در پایینترین سطح خود قرار دارد!
▪️در این دوره از انتخابات به لطف فضای مجازی، آگاهی اجتماعی مردم (حداقل اطلاعات اجتماعی) خیلی افزایش پیدا کرده بود و مردم پشت پرده خیلی از سناریوها را زود کشف میکردند. فساد، اختلاس و وقایعی مثل هواپیمای اوکراینی و حوادث سالهای اخیر، اعتماد بین دولت و ملت که مهمترین سرمایههای اجتماعی هر کشوری محسوب میشود را به پایینترین میزان خود رسانده بود و شکاف بین دولت و مردم هر روز عمق بیشتری پیدا می کند.
▪️با این اوصاف اگر کسانی فکر میکردند در انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی همه ایران در رای دادن یا در رای ندادن همفکرند، ثابت شد، سخت اشتباه کردهاند! چرا که پاسخ این اسفندِ مردم حداقل در چند استان شدیداً احساسی بود و احساس را نمیشود، پیشبینی کرد. بطوریکه بنابر آمار نهایی حدود شصت درصد واجدان شرایط بیتفاوت از صندوق های رای گذشتند! چرا که بر این باور بودند، اعتراض باید باروشهای مدنی و پرهیز از خشونت و مبتنی بر دیدگاههای اخلاقی باشد و به صورت عامدانه و عمومی انجام شود.
▪️بیست درصد از مردم که باید رای می.دانند، حامی آرای باطله شدند زیرا با یادآوری عملکرد مجلس یازدهم رای دادن به هر فردی را در این شرایط برای خود یک باخت بزرگ تلقی میکردند و اگر کسانی مثل اکثریت مجلس یازدهم انتخاب میشدند خود را سهیم در این شکست بزرگ میدانستند و نهایتا آنکه بیست درصد واجدان شرایط پای صندوق رای رفتند تا هم احساساتشان را تخلیه کرده باشند و هم امیدهایشان را برای فردای بهتر تقویت کرده باشند.
▪️اینکه مجلس آینده روی همان پاشنه میچرخد یا مسیر تحول را دنبال میکند و یا اینکه دولت چگونه عمل خواهد کرد در آینده مشخص خواهد شد!
اما خدا نکند اتفاقی بیفتد! آن وقت خیلیها مجبورند چشمهای بستهشان را باز کنند و متوجه شوند که مردم بشدت عصبانی و در عین حال بیتفاوت هستند، آنها هیچ نشانه خوبی برای آینده نمیبینند..! آنها نمیخواهند تحقیر شوند…!
لطفا نشانههای تحقیر یک ملت و خشم فروخوردهشان را، نشانههای واضح انتظارشان را برای تغییرات مهم، نشانههای خستگی مفرتشان از وضع موجود را دریابید تا بیشتر از این دیر نشده . . !
- پارک لاله سقز در معرض نابودی . . ! - شهریور ۱۲, ۱۴۰۳
- ۱۶۶ بار اهدای خون متوالی توسط فرد سقزی - مرداد ۲۸, ۱۴۰۳
- دەرمانی دەردی نەتەوایەتی کورد کامەیە(بەشی یەکەم) - مرداد ۲۸, ۱۴۰۳